منتظران مهدی

سؤالی ساده دارم از حضورت!

من آیا زنده ام وقت ظهورت؟

اگر که آمدی من رفته بودم

اسیر سال وماه و هفته بودم

دعایم کن دوباره جان بگیرم

بیایم در رکاب تو بمیرم.

یکی آرام می آید

نگاهش خیس عرفان است 

قدم هایش پر از معناست

دلش از جنس باران است

کسی فانوس بر دستش

بسان نور می آید.

امید قلب ها روزی ز ، راه دور می آید.

جهت دیدن شش گوشه ی زهرا دلم تاب ندارد.

نگهم خواب ندارد.

قلمم گوشه ی دفتر غزل ناب ندارد.

گویند به انگشت اشاره مگر این عاشق دیوانه دلسوخته ارباب ندارد؟؟

تو کجایی؟

شده ام باز هوایی.

چه شود جمعه ی این هفته بیایی؟

به جمالت…. به جلالت…. دل ما را بربایی.