فقیهی در بالای دار...
گفتند: «بیا و از منبر مسجدی بالا برو و توبه کن!
تا تو را آزاد سازیم»
گفت: «از محبت اهل بیت توبه کنم؟! هرگز!»
پنجشنبه نهم جمادی الاول سال ۷۸۶ ه.ق پیش از اذان ظهر با ضربات شمشیر او را کشتند.
پس از آن که بدنش ساعت ها بر زمین ماند و عالمان سنّی بر پیکرش لعن و نفرین سر دادند، بدن بی جان او را برداشته و از گردنش طنابی عبور داده و پیکر مُرده او را به دار آویختند.
عالم سنّی دیگری حکم به سنگسار او داد.
زن و مرد سنگ برداشته و پیکر بی جان این فقیه شیعه را سنگ باران کردند. اما هنوز دل آنها آرام نگرفته بود.
فقیهی دیگر فتوایی تازه صادر کرد.
«بسوزانیدش!» او را از دار پایین کشیدند و جسم بی جانش را در شعله های آتش انداختند…
شیخ “شمس الدین محمد بن مکی” معروف به شهیداول مولف کتاب اللّمعة الدمشقیّه در راه دفاع از ولایت اینگونه به شهادت رسید.